Brad Pitt’in başrolünü oynadığı 2011 yapımı MoneyBall filmini geç de olsa yeni görme fırsatım oldu.
Bu filmde Brat Pitt mevcut düzeni değiştirmek isteyen bir genel müdür rolünde. 150 yıllık baseball tarihini değiştirmek istiyor. Kısıtlı bir bütçesi var, bu kısıtlı bütçe ile en iyi oyuncuları seçme durumunda ama neye göre? Kriterler neler? Çirkin bir sevgilisi olduğundan özgüveni olmadığı sonucuna varıp bir oyuncunun takıma almama durumu bile var. Bir mindshift yani zihniyet değişimi gerekiyor.
Bu filmde ilgimi çeken 2 nokta oldu;
- Değişimin kendisi (yazının konusu)
- Verilere dayalı karar verme yaklaşımı (başka bir yazının konusu olacak)
Günümüzde birçok işletmenin de karşılaştığı problem bu aslında – değişim. Değişmeleri gerektiği konusunda herkes hemfikir ama neden değişecekler, değişimi kim lead edecek, prensipler ne olacak, değiştiklerini nasıl anlayacaklar? Belki de en önemlisi değişime direnç gösterenleri ne yapacaklar, ne kadar sabırlı olacaklar, değişimi nasıl yönetecekler?
Meslek hayatımda en zorlandığım konu insanların kendisi oldular aslında. Her yerde değişime destek veriyormuş gibi görünen ama ayak sürüyen tipleri maalesef gördüm. Üst yönetimin office politics’den dolayı nasıl geri adım attığına bizzat şahit oldum. Bu yüzden bu film çok hoşuma gitti, değişime olan dirence lütfen dikkat edin. Oyuncu seçen ihtiyarlar ekibinin verdiği tepkiye dikkat edin. Yeni mezun bir çocuk hayatını baseball’a atayan kişilerden daha mı iyi karar verecekmiş – pöhh! Antrenörün direncine dikkat edin. Takım zaten baştan inanmamış, adamlar maç kaybettikleri halde soyunma odasında üzüleceklerine dans edebiliyorlar. İşler kötü gidiyor, herkes değişimi lead edene saldırmaya başlıyor. Brad Pitt’in içine girdiği çıkmazı çok iyi resmetmiş, büyük oyuncu demek böyle olunuyor. Kızı bile “baba sen işsiz mi kalacaksın” diye soruyor, bu işte başarısız olursa kariyerinin biteceğinin farkında.. Sonunda şler yoluna girmeye başlıyor, takım inanmaya başlıyor – ancak herkes Brad Pitt kadar şanslı değil!. Genelde bu tip adamlar günah keçisi ilan ediliyor ve ipleri pazara çıkıyor ve acımasızca eleştiriliyorlar.
Siz siz olun sakın gaza gelmeyin. Yola çıktıktan sonra bir de bakarsınız ki arkanızda kimse kalmamış. Biraz karamsar bir yazı oldu, farkındayım ama gerçek hayat maalesef böyle işte! Değişim için gerekli öğrenilmiş dersleri başka bir yazı da yazmak istiyorum.